Bu aralar üzerimdeki stresin ve gerginliğin haddi hesabı yok. Bir yandan büyük endişeyle, diğer yandan ise büyük hevesle beklediğim Ağustos ayı geldi çattı. Ev bulma telaşının, biriken işlerin ve onun yarattığı ağır baskının ve daha bir çok irili ufaklı faktörün yarattığı stresten dolayı kendimi gerçekten felaket bunalmış hissediyorum. Fena halde rahatlamaya ihtiyacım varken çevremdeki insanların o bunaltıcı çemberi tam tepemde daha da daraltıp beni boğmalarıysa apayrı bir mevzu tabi. Daha ne kadar dayanabilirim, pek emin değilim açıkçası. Yakında bir noktada patlayacağımdan korkuyorum. Sanırım patlamadan bir önlem alsam iyi olacak... Hiç olmazsa şu ev işi artık hallolsa da hiç olmazsa onca stres kaynağından kaçıp saklanarak rahatlayabileceğim kendime ait bir yerim olsa.